-->

16 Φεβρουαρίου 2013

Μαθητές Δημοτικού στο Facebook



Χωρίς επίβλεψη, στο Facebook, τα μισά παιδιά Δημοτικού

Η πλειονότητα των μαθητών του δημοτικού (98%) δήλωσαν ότι είναι χρήστες του διαδικτύου, όμως μόλις το 17% έχουν την επίβλεψη από κάποιο γονιό, ή έστω τη φυσική παρουσία του.






Πρόκειται για ένα μέρος από τα στοιχεία του προγράμματος ασφαλούς διαδικτύου που δημιουργήθηκε από μια ομάδα ψυχολόγων και κοινωνιολόγων της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων.

Μέσα από αυτή την επαφή με τους μαθητές των τριών τελευταίων τάξεων του δημοτικού, 17 σχολείων της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων (651 μαθητές), συγκεντρώθηκαν στοιχεία που μας δίνουν μια γενική εικόνα του μεγέθους της έκθεσης των παιδιών στους κινδύνους του διαδικτύου.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, ενώ όλοι σχεδόν οι μαθητές δήλωσαν ότι το σωστό είναι ο χρόνος περιήγησής τους στο διαδίκτυο να μην ξεπερνά τη μία ώρα ημερησίως, το 41% μπαίνει στο διαδίκτυο έως 3 ώρες την ημέρα. Αξιοσημείωτο είναι και το ποσοστό 20% που ανέφερε ότι παραμένει στον υπολογιστή πάνω από 3 ώρες την ημέρα. Το ποσοστό των μαθητών που δηλώνουν ότι χρησιμοποιούν το κινητό τους για να μπουν στο διαδίκτυο φτάνει το 37%, ενώ το ποσοστό των μαθητών που επισκέπτονται και internet café αγγίζει το 39%.

Το 83% παίζει παιχνίδια online, το 89% μπαίνει στο youtube, και οι μισοί από αυτούς που μπαίνουν στο ίντερνετ έχουν ένα λογαριασμό facebook. Ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό που άγγιζε το 33% δήλωσε ότι έχει μιλήσει με αγνώστους έστω μία φορά.

Σημαντικές διαφορές εμφανίζονται, στο πλαίσιο του ίδιου προγράμματος, μεταξύ αγοριών και κοριτσιών στις απαντήσεις τους. Τα αγόρια σε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά από τα κορίτσια δήλωσαν ότι επισκέπτονται internet café, παραμένουν στο διαδίκτυο πάνω από τρεις ώρες την ημέρα, και συνομιλούν με αγνώστους.

Τα κορίτσια αντιθέτως πιστεύουν σε μεγαλύτερο ποσοστό από τα αγόρια ότι έχουν την επίβλεψη των γονιών τους όταν μπαίνουν στο διαδίκτυο και απασχολούνται μόνο μία ώρα την ημέρα στο διαδίκτυο.

Οι γονείς, σύμφωνα με την ομάδα ψυχολόγων και κοινωνιολόγων της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων, επιβάλλεται να επιβλέπουν την πλοήγηση των παιδιών τους στο διαδίκτυο, δηλαδή να ελέγχουν το ιστορικό πλοήγησης, τις συνομιλίες, τις φιλίες και τις σχέσεις που αναπτύσσουν.

Στην αγορά διατίθενται προγράμματα που περιορίζουν την ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου από ανήλικα άτομα. Επίσης οι γονείς θα πρέπει να προσπαθούν να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο ενήμεροι για τις εξελίξεις στο χώρο του internet. Πριν επιτρέψουν στο παιδί τους να πλοηγηθεί σε έναν διαδικτυακό χώρο θα ήταν καλό να γνωρίζουν οι ίδιοι τι είναι αυτός ο χώρος.

Όσον αφορά το χρόνο παραμονής στο διαδίκτυο, σύμφωνα με την ομάδα σημειώνεται ότι ο γονιός πρέπει να θέτει αυστηρά και ξεκάθαρα όρια για τον χρόνο που επιτρέπει σε ένα παιδί να μπαίνει στο διαδίκτυο. Πολύ συχνά οι γονείς αντιμετωπίζουν το διαδίκτυο ως μια εύκολη, ήσυχη, ακίνδυνη απασχόληση των παιδιών αγνοώντας τον κίνδυνο ενός μελλοντικού εθισμού.

Τέλος η ομάδα σημειώνει ακόμα ότι η καλή επικοινωνία με το παιδί, ο απλός και καθαρός λόγος του γονιού, απαλλαγμένος από άγχος, υπερβολές, και επικριτική διάθεση, μπορούν να αποτελέσουν την καλύτερη μέθοδο προστασίας απέναντι στις συνεχείς προκλήσεις του διαδικτύου.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Από το Δημοτικό στα… βάσανα του Ίντερνετ

Δίνοντας ψευδή στοιχεία, όλο και περισσότεροι μαθητές Δημοτικού δημιουργούν προφίλ στα social media

Η διαδικτυακή αυτοδιάθεση της νέας γενιάς Ελλήνων προχωρά με ρυθμούς τόσο ταχείς που οι γονείς αδυνατούν να τους παρακολουθήσουν. Αποτέλεσμα; Στις (μέχρι πρότινος) αθώες ηλικίες του Δημοτικού τα παιδιά χρησιμοποιούν πλέον μαζικά το διαδίκτυο, συχνά χωρίς την έγκριση των γονέων τους ή ακόμα και από ίντερνετ καφέ. Ενα σημαντικό ποσοστό εξ αυτών μάλιστα δημιουργούν προφίλ σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης δίνοντας ψεύτικα στοιχεία για την ηλικία τους!

Ταυτόχρονα πολλοί γονείς αδυνατούν να θέσουν επαρκή όρια στη διαδικτυακή δραστηριότητα των παιδιών τους, καθώς οι ίδιοι δεν έχουν επαρκή εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες και συνεπώς δεν μπορούν να αξιολογήσουν με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα τους κινδύνους αλλά και τα πλεονεκτήματα τους.

Σύμφωνα με στοιχεία του ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, τα οποία παρουσιάστηκαν στην ημερίδα «Γονέας στον 21ο αιώνα» που διοργάνωσαν τα εκπαιδευτήρια Δούκα, η χρήση του διαδικτύου - με τους κινδύνους αλλά και τα πλεονεκτήματα που αυτή συνεπάγεται - διαδίδεται σε ολοένα και μικρότερες ηλικίες.

Ειδικότερα, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, το 88% των μαθητών χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο εκτός σχολείου, το 80% χρησιμοποιούν το κινητό, ενώ το 60% δημιουργούν προφίλ σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ας σημειωθεί ότι για τη χρήση των social media απαιτείται - τυπικώς τουλάχιστον - το άτομο να είναι ενήλικο.

Κατά συνέπεια, όσοι μαθητές δημιουργούν προφίλ στο Facebook, στο YouTube, στο Twitter και σε σειρά άλλων δημοφιλών ιστοσελίδων δίνουν ψευδή στοιχεία για την ηλικία τους, παραβιάζοντας τους όρους χρήσης των εν λόγω ιστοσελίδων.

Μαθητές Δημοτικού στο Facebook

Σε ηλικίες κάτω των δεκατριών ετών, όπου υποτίθεται ότι η πρόσβαση πρέπει να είναι τουλάχιστον ελεγχόμενη - ή και κλειστή σε ορισμένες δραστηριότητες - η διαδικτυακή αυτονομία έχει αυξηθεί σημαντικά την τελευταία πενταετία.

Ειδικότερα, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με το Γραφείο Αγωγής Υγείας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Α' Αθηνών και το ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου σε 28 Δημοτικά σχολεία της Αττικής, το 46% των μαθητών Δημοτικού χρησιμοποιούν το διαδίκτυο εκτός σχολείου, το 36% χρησιμοποιούν κινητό τηλέφωνο, ενώ το 15% έχουν προφίλ σε ιστοσελίδα social media.

Τα εν λόγω στοιχεία φανερώνουν το κενό ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, που υπάρχει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και αφορά όχι μόνο τους ίδιους τους μαθητές, αλλά και τους δασκάλους τους. Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι εκ πρώτης όψεως τα παιδιά φαίνεται να αντιδρούν στη γονική επίβλεψη, στην πραγματικότητα αποζητούν την καθοδήγηση μπροστά στο αχανές τοπίο του Διαδικτύου.

Ειδικότερα, το 17% των μαθητών δήλωσαν ότι θα ήθελαν οι γονείς τους να ασχολούνται περισσότερο με τις διαδικτυακές τους δραστηριότητες. Ταυτόχρονα, επτά στους δέκα εκπαιδευτικούς δήλωσαν ότι η εκπαίδευση γύρω από την ασφαλή χρήση του Διαδικτύου θα έπρεπε να ξεκινά από το Δημοτικό, ενώ μόλις το 5% εξ αυτών θεωρούν ότι η εν λόγω εκπαίδευση πρέπει να ξεκινά στο γυμνάσιο. Μάλιστα, το 25% υποστήριξαν ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, η εκπαίδευση στη διαδικτυακή ασφάλεια θα έπρεπε να ξεκινά… στο νηπιαγωγείο.

Ο ρόλος των εκπαιδευτικών σε αυτό το περιβάλλον είναι κάθε άλλο παρά απλός. 
Το 70% των μαθητών παραδέχτηκαν ότι οι δάσκαλοι τους έχουν χρησιμοποιήσει κάποιον τρόπο «διαμεσολάβησης», με στόχο να τους καθοδηγήσουν στη χρήση των νέων τεχνολογιών. Ωστόσο, οι ίδιοι οι δάσκαλοι φαίνονται προβληματισμένοι αναφορικά με το (ολοένα πιο διαδεδομένο) φαινόμενο να δημιουργούν οι μαθητές Δημοτικού προφίλ σε social media. Στο ερώτημα «γιατί όλο και περισσότερα παιδιά κάτω των δεκατριών ετών δημιουργούν προφίλ στο Facebook δίνοντας ψευδή στοιχεία για την ηλικία τους, παραβιάζοντας έτσι τους όρους του Facebook;» οι δάσκαλοι εμφανίστηκαν διχασμένοι.
«Επειδή έχουν και οι φίλοι τους προφίλ», ήταν η απάντηση που επέλεξαν το 82% των εκπαιδευτικών. Το 72% έριξαν το φταίξιμο στους γονείς, απαντώντας ότι αιτία του φαινομένου είναι ότι «οι γονείς δεν ελέγχουν τι κάνει το παιδί τους στο διαδίκτυο». Για το 52% των ερωτηθέντων ευθύνεται το Facebook «γιατί δεν ελέγχει επαρκώς» την τήρηση των όρων χρήσης, ενώ το 42% απάντησαν ότι «οι γονείς δεν διαβάζουν τους όρους χρήσης πριν επιτρέψουν στα παιδιά τους να επισκεφτούν κάποιον ιστοχώρο».

Ο ρόλος των γονέων οφείλει, σύμφωνα με τους ειδικούς, να εξελίσσεται σε «συμπαραστάτη» στο διαδικτυακό ταξίδι, αντί για αστυνόμο ή τιμωρό σε περίπτωση παραπτώματος. Υπό αυτή την οπτική, το ποσοστό των μαθητών Δημοτικού που σερφάρουν στο διαδίκτυο μαζί με τους γονείς τους (35%) θα όφειλε να αυξηθεί, ενώ θα ήταν σκόπιμο να μειωθεί το ποσοστό των μαθητών που δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο πάντα μόνοι τους, χωρίς την παρουσία των γονέων (38%). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το 13% των μαθητών Δημοτικού δήλωσαν ότι σερφάρουν από… ίντερνετ καφέ.

Απόρροια της έλλειψης γονικής καθοδήγησης είναι και η συμπεριφορά των παιδιών σε περίπτωση που συναντήσουν κινδύνους ή προβλήματα. Αντί να στραφούν στους γονείς τους, το 71% των μαθητών δήλωσαν ότι συμβουλεύονται τους συνομήλικους τους. Σε ό,τι αφορά, τέλος, την «κοινωνική» ζωή των μαθητών στο ίντερνετ, το 39% εξ αυτών δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για να συνομιλήσουν με άλλα παιδιά, ενώ μόλις το 9% παραδέχθηκαν ότι αποκαλύπτουν προσωπικές τους πληροφορίες στο Διαδίκτυο.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ


Η μαμά μου, φίλη μου στο facebook;




Παρόλο που προσωπικά δε συμφωνώ με αυτήν την κατάσταση, όλο και περισσότεροι γονείς αφήνουν τα παιδιά τους (12 χρονών και κάτω) να δημιουργήσουν λογαριασμό στο Facebook, παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται από τη νομοθεσία που διέπει το Facebook [Children’s Online Privacy Protection Acta (COPPA)]. Μερικοί γονείς μπαίνουν ακόμα πιο πολύ στη διαδικτυακή ζωή των παιδιών τους με το να τα προσθέτουν σαν φίλους. Το ChildrenOnline.org έδειξε ότι τον προηγούμενο χρόνο, σχεδόν το 63% των μαθητών του Δημοτικού είχε ανάμεσα στους φίλους του στο Facebook και τους γονείς του.
Σίγουρα η φιλία αυτή κρύβει δεύτερες σκέψεις από την πλευρά των γονιών. Γιατί να γίνεις φίλος στο Facebook με το γιο σου ή την κόρη σου; Πιθανότατα για να έχεις το διαδικτυακό σου μάτι άγρυπνο επάνω τους, να βλέπεις με ποιον γίνονται φίλοι ή να είσαι σίγουρος ότι δεν κινδυνεύουν από οποιαδήποτε μορφή βίας. Αδιαμφισβήτητα, οι περισσότεροι γονείς θα έκαναν το ίδιο και είναι όλοι απόλυτα δικαιολογημένοι.Οι φιλίες όμως στο Facebook έχουν και περιορισμούς, τους οποίους μπορούν να ενεργοποιήσουν τα παιδιά όποτε το επιθυμούν χωρίς καν να το αντιληφθούν οι γονείς.
Δέχομαι ότι οι περισσότεροι γνωρίζουμε πως λειτουργούν οι βασικές ρυθμίσεις και το πιο πιθανό είναι το παιδί να μη μπορεί εύκολα, χωρίς δηλαδή να γίνει αντιληπτό, να περιορίσει τον αριθμό των χρηστών που μπορούν να δουν ολόκληρο το προφίλ του. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, μπορεί απλά να μπλοκάρει μόνο τους γονείς του από το να βλέπουν συγκεκριμένο περιεχόμενο, όπως σχόλια, φωτογραφίες, Posts, κτλ. ή ακόμα πιο απλά να σβήνει έγκαιρα ό,τι δεν θέλει να δουν.
Είναι επίσης πολύ σημαντικό να έχετε στο μυαλό σας, ότι αν δεν παίρνετε τα κατάλληλα μέτρα, το παιδί σας μπορεί αν έχει πρόσβαση και στο δικό σας προφίλ. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει και εσείς οι ίδιοι να προσέχετε τα post που αναρτάτε. Θα πρέπει να είστε το Online πρότυπο, που θέλετε να ακολουθήσει το παιδί σας. Έχω δει πολλές φορές Posts ενηλίκων, το περιεχόμενο των οποίων είναι ακατάλληλο για ανήλικους. Κάποια post δεν θα έπρεπε να έχουν αναρτηθεί έτσι και αλλιώς, ασχέτως με την ηλικία των παιδιών, οι πληροφορίες και το περιεχόμενο που παρέχουν δεν θα έπρεπε να φτάνουν ως τα παιδιά.
Μια εναλλακτική λύση, που θα αλλάξει εξ ολοκλήρου το ρόλο σας στο Facebook, από φίλο σε κατά κάποιο τρόπο ρυθμιστή, είναι να γνωρίζετε τον κωδικό πρόσβασης του λογαριασμού τους. Στις μέρες μας, ο ορισμός του φίλου έχει αλλάξει τόσο πολύ, που το να είστε φίλοι με το παιδί σας στο Facebook δεν έχει κανένα νόημα, αν το ζητούμενο είναι η προστασία, η επίβλεψη και η ανάμειξη. Όπως έχω πει πολλές φορές, εάν επιτρέψετε στο παιδί σας να δημιουργήσει λογαριασμό στο Facebook, η αποστολή αιτήματος φιλίας είναι ένα πρώτο βήμα, αλλά δεν αρκεί για την επίβλεψή του.
“Σα γονείς, η πρωταρχική μας δουλειά είναι να φροντίζουμε για την ασφάλεια των παιδιών μας, να τα πραστατεύουμε και να τα ανατρέφουμε σωστά. Μπορεί να αρέσει πολύ στα παιδιά μας να είμαστε cool γονείς, δεν μπορούμε όμως να είμαστε φίλοι όταν πρέπει να κάνουμε παρατηρήσεις και να βάζουμε όρια για το καλό τους”, λέει ο Doug και η Marje από το ChildrenOnline.org. ” Είμαστε οι γονείς τους και θα πρέπει να είμαστε συνεπείς και αυστηροί όταν θέτουμε όρια και φροντίζουμε τα παιδιά μας. Με το να δουλεύουμε μαζί τους και να γνωρίζουμε τους κωδικούς τους έχουμε τη δυνατότητα να θέσουμε περιορισμούς αλλά και να επέμβουμε όποτε το κρίνουμε απαραίτητο.”
Τέλος. θα πρέπει να επικεντρωνόμαστε στο να είμαστε γονείς και όχι φίλοι, αν και θα ήταν πραγματικά ιδανικό να είμαστε το ίδιο αποτελεσματικοί και στους δύο αυτούς ρόλους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό κάθε μέρα να ασκούμε σωστά το ρόλο του γονιού και να δίνουμε στα παιδιά μας να καταλάβουν ότι είμαστε υπεύθυνοι για την ασφάλεια και την ευτυχία τους. Με το να έχουμε τους κωδικούς τους, αντί απλά να είμαστε φίλοι στο facebook, κάνουμε τα παιδιά μας να καταλάβουν ότι ακόμα και για τον τρόπο που κοινούντε στο διαδίκτυο είμαστε εμείς υπεύθυνοι, παρά την άκρατη ελευθερία που παρέχει το ίντερνετ.
Mary Kay
αναδημοσίευση από http://univibes.gr/?p=3109

Δεν υπάρχουν σχόλια: